Kaçmak için gerçek yaşamdan,
o kendimi attığım gri dünyadan,
başka bir hakikât uydurdum kendime, ve şimdi esaretinde
bu yalanımın, yazıyorum çekildiğim köşemde.
İnzivaya çekildim, yalnız geçiriyorum
Bir zamanlar paylaşmak istediğim zamanımı,
ve böylece keşfettim yeni hayatımın
kendi benliğimin hakikati kadar gerçek olduğunu.
Yolumu gözleyen gri dünya sahte artık
bu içinde yaşadığımdır tek gerçek,
ve eğer mutlu olmazsam diye, kendi talihsizliğim için
Özel bir yer hazırladım bile.
LUGAR PROPIO
Para huir de la vida verdadera,
del mundo gris que me salió al camino,
inventé otra existencia, y ahora esclavo
de mi invención en soledad escribo.
En soledad habito, paso solo
el tiempo que yo quise compartido
y he descubierto que la nueva vida
es tan verdad como verdad yo mismo.
Ya es falso el mundo gris que me aguardaba
y el verdadero es éste en el que vivo,
y si no soy feliz, tengo ganado
un lugar propio para mi infortunio.
Francisco BEJARANO (Jerez de la Frontera, d.1945-…..)
KAYNAK: García Martín, José Luis, Treinta Años de Poesía Española, Editorial Renacimiento, 1996, Granada, s.165.
Yorumlar
Yorum Gönderme