Yanılmıştı güvercin, aldanmıştı. Kuzeye diye, güneye doğru uçmuştu da, Buğdayı, su sanmıştı, yanılmıştı. Denizi gözyüzü sanmıştı Ve geceyi, sabah, yanılmıştı, yanılmıştı. Yıldızları, çiy damlası, Ve sıcağı da, kar ile, karıştırmıştı, yanılmıştı. Eteğini, gömleğin, Yüreğiniyse senin, kendi yuvası, sanmıştı, aldanmıştı. Kıyıda uykuya dalmıştı o, sense bir dalın ucunda. Rafael Alberti ( 1902- 1999) , “ La paloma”, Entre el clavel y la espada (1941), Alianza Editorial, Madrid, 1991. Kendi sesinden Rafael Alberti ve “La Paloma” şiiri: http://www.cervantesvirtual.com/portales/rafael_alberti/224963_se_equivoco_la_paloma/ La paloma Se equivocó la paloma, se equivocaba. Por ir al norte, fue al sur creyó que el trigo era agua, se equivocaba. Creyó que el mar era el cielo que la noche, la mañana, se equivocaba, se equivocaba. Que las estrellas, rocío que la calor, la nevada, se equivocaba, se equivocaba. Que tu falda era tu blusa que tu corazón, su casa, se equivocaba, se equ
“Türk Sineması ve İspanya” gibi bir konuya girmeden, belki öncelikle İspanya ve İspanyollar hakkında genel olarak ne düşünüyoruz, ona bir göz atmakta fayda var. Yoldan geçen herhangi bir adamı çevirsek ve İspanya hakkında ne düşündüğünü sorsak; genel olarak “Akdeniz’de bir ülke, boğa güreşi, flamenko, gitar, yelpaze, futbol, Real Madrid, Barcelona” gibi yanıtlar almamız çok mümkün. Biraz daha bilgi sahibi olan birine sorsak, yanıtlar biraz daha çeşitlenebilir: “Siesta, tapas, Endülüs, El Hamra, güzel plajlar, Don Kişot, Bask Bölgesi, Almodovar, Javier Bardem, Picasso, Gaudi” gibi. Bazı kavram ve simgelerin İspanya’ya özgü olmasında haklılık payı olmakla birlikte, birçoğu da önyargılarımıza ve kafamızdaki klişelere dayanıyor. Örneğin, “İspanyol” dediğimizde gözümüzde sabahtan akşama kadar ya gitar çalan ya da siesta yapan erkekler, fırfırlı kıyafetleri ve topuklu ayakkabılarıyla flamenko yapan kadınlar geliyor. Bu sadece bize özgü bir durum değil, ancak böyle bir durumun gerçek olmadı